...zou Parijzenaar/Brusselaar/reiziger Victor Hugo gezegd hebben.

De bende

Donderdag. Op Al'lègne schitteren prille boomknoppen en -katjes in de zon. Samuel, Jasper en Hendrik bakken op steen totdat de merels het einde van de dag aankondigen en we ons naar Leuven moeten reppen.

Op LUAK bereiden we het coldfingerweekend voor richting Parijs. 80% kans regen? Pak een ander weerbericht! 75%?! 75% it is. Hendrik en ik krijgen 1 buske vol. Met slechts 1 buske kan dit meteen ook een organisatorisch hoogtepunt worden in de LUAK-geschiedenis...

So it begins..

's Anderendaags ontwaak ik op LUAK. Tom zit onder de kroonkurkskes. Schoon tentoonstelling. ’s Avonds stoot ik op de verantwoordelijke artiesten in de Kariboewinkel, waar het dertig-percent-avond is. Met een nieuwe Fontainebleau-topo vertrekken we als de bliksem richting Franse vlaktes.

De crew: Hendrik, Marie, Sebastian The Mexican Spider, en ik, versterkt door nieuw bloed: Nicola (Noord-Italië), Liuba (Rusland), Jef (Limburg), Alessandro (Midden-Italië) en Alexandre (Zuid-Frankrijk). Onderweg verzwikt Marie bijna haar enkel, dan zegt iedereen pas op in Font!, maar niemand zegt pas op voor snelwegparkings.

Fontainebleau

Ergens diep in de nacht, nog dieper in het bos, komen we aan.

Als we de volgende ochtend opstaan voelt de lucht warm voor een coldfingerweekend. Het regent, maar amper merkbaar. We gaan allemaal in de auto zitten... Gordels aan! Weg naar Barbizon? Check! Een paar geselecteerde gebiedjes! Alright! Yesyes! Auto: Prrprr. We proberen het KUL-buske tot in Barbizon te duwen tot we het idee krijgen (na 50 meter) om startkabels van de paardenrenmensen te versieren.

Na wat gepruts en gevroem start het buske. Out of the way it's a busy day. Na het schildersdorp trekken we het bos in om na een klim op een hoge schildersplaats te komen. Verderop vinden we enkele heel verschillende boulders waar mooi kan opgebouwd worden, van aangenaam opwarmend, tot zelfdestructief met Clair de la Lune waarin Sebastian en Liuba vastzitten in de natte bolle uitklim.

Schemering

Bij valavond, via de alleenstaande gigaboom met van beneden tot boven een dichte kruin van vroege kleine witte bloesems, stappen we terug naar de auto en gaan we naar de saunalike pizzeria waar een tafel gereserveerd staat. Op het bovenste verdiep en tegen bedoempte ramen wordt over heel de tafel heftig gediscussieerd. Bijvoorbeeld Liuba wil bewijzen dat ze de grootste heeft en Sebastian dan ook maar Liuba blijkt dan wel een zes meter grotere te hebben (berg). Nicola weet de goeie Italiaanse wijn te vinden en samen met Alessandro klinkt hij alsof hij de Italiaanse uitbaters al jaren kent.

Na een wandeltocht en ff rijden komen we 's nachts terug bij de hippodroom. Tenten opzetten. Sebastian’s klassewijn (‘Wild Pig’.. Hmm, très bon.). De volgende ochtend zijn we bijna allemaal vroeger wakker dan dat we vroeger waren wanneer Sinterklaas was geweest. Dit zou hem zijn. De droge dag. Of toch ni, want het druppelt heel lichtjes, zo lichtjes dat er op mijn regenfrak geen enkel druppelke ligt maar de voorruit wel nat is.

Knaldag

Na een brunch in de stad, in een hoek rond een tafel gedrukt, is het plan Elephant, Elephant-Ouest en eventueel Dame Jouanne. Op de Elephant kruipen we in de highballs van de overhangende Dalle à Polly rots. Liuba en Hendrik weten bijhorende traversee te toppen. Eenmaal opgewarmd opent zich een nieuw bouldergebied met dallekes, overhangen..

Delicate dalletjes vinden we nadat we de resem Chevrolet Corvettes passeren, op weg naar de Dame Jouanne. Bij elke boulder is er wel iemand anders die als enige onsight.

Tegen de donkere rijden we dan de lange weg naar huis.

Daags nadien verwelkomt de zuidwand van Les Awirs mij op dal en ontdek ik deze reuzebladhaan(larve) op een rondliggend stukske walstro.

En hou jullie schrap want er komt een feestje aan: